Restitucija je počela vraćanjem zgrada starim vlasnicima, ali će pravi test povraćaja nacionalizovane imovine država položiti kada počne da vraća njive i drugo zemljište, što se i najviše traži.

U Mreži za restituciju uvereni su u to da se po važećoj zakonskoj regulativi, koju nisu ispratili podzakonski akti, ovaj posao neće moći obaviti već da su izmene zakona neophodne. To se najpre odnosi na supstituciju. Ključna primedba je neopravdani izostanak supstitucije, tj. zamenske restitucije zemljišta. Zemljište je u fokusu zato jer površinski gledano u više od 97 odsto slučajeva građani, verske zajednice, zadužbine i drugi potražuju zemljište. Država Srbija u svom vlasništvu ima bar 30 puta više šumskog, 20 puta više građevinskog i možda i duplo više poljoprivrednog zemljišta u odnosu na ono što se potražuje. Na osnovu zahteva je utvrđeno da država ukupno potražuje 300.000 hektara državnog zemljišta, a država danas daje u zakup oko 450.000 hektara, s kojih i ubire prihod.